Το βιβλίο αυτό θέτει ζητήματα, τα οποία αφορούν την αξιακή φόρτιση, το επιστημολογικό πλαίσιο, το γνωστικό περιεχόμενο και τις διδακτικές πρακτικές του μαθήματος της Ιστορίας σε μια σύγχρονη πολυπολιτισμική δημοκρατική κοινωνία, η οποία εξακολουθεί να ιδεολογικοποιεί και να πολιτικοποιεί το παρελθόν αποϊστορικοποιώντας παράλληλα το παρόν. Μελετά το πλαίσιο και τους άξονες της ιστορικής παιδείας αλλά και της γενικότερης διαδικασίας κοινωνικο-πολιτικού αλφαβητισμού των παιδιών και των νέων σε συνάρτηση με τις τρέχουσες εξελίξεις στην ιστοριογραφία και την παιδαγωγική θεωρία. Επιχειρεί επίσης να αναδείξει τη σχέση της ακαδημαϊκής ιστοριογραφίας με τη δημόσια χρήση της ιστορίας. Σε τελευταία ανάλυση, το βιβλίο αυτό επικεντρώνεται στην περιγραφή του ρόλου της ιστορικής σκέψης και κουλτούρας ως εργαλείου κριτικής αποτίμησης του παρελθόντος και του παρόντος, αλλά και αναστοχασμού σχετικά με τον ιστορικό, ιδεολογικό και επιστημολογικό προσδιορισμό των ερμηνευτικών μας στρατηγικών αναφορικά με το παρελθόν.