Η ζωή; Τι είναι η ζωή; Έχεις προσπαθήσει κι εσύ να την εξηγήσεις, να την ερμηνεύσεις, να την νιώσεις. Η ζωή είναι αντιθέσεις. Πώς όμως μέσα από τις αντιθέσεις αναδύεται η μοναδικότητά της;

Η ζωή είναι όμορφη αλλά μερικές φορές και άσχημη. Η ζωή είναι φωτεινή αλλά πολλές φορές και σκοτεινή. Η μέρα είναι όμορφη, επειδή υπάρχει η νύχτα. Η αγάπη είναι όμορφη, επειδή υπάρχει το μίσος. Η ζωή είναι όμορφη, επειδή υπάρχει ο θάνατος. Η σιωπή γίνεται
βαθιά, όταν στο φόντο υπάρχει θόρυβος. Το άσπρο συναντάει το μαύρο, η αλήθεια το ψέμα, η ευτυχία τη δυστυχία, η χαρά τη λύπη, η ηδονή τον πόνο, η αισιοδοξία την απαισιοδοξία, η επίτευξη την απογοήτευση, το τυχαίο το μοιραίο.

Για να αισθανθείς χρειάζεσαι το αντίθετο. Για να φτάσεις στον παράδεισο πρέπει να περάσεις από την κόλαση. Για να επέλθει ειρήνη χρειάστηκε να πολεμήσουν κάποιοι για τη διασφάλιση της. Για να σηκωθείς πρέπει να πέσεις, για να κερδίσεις, ίσως, πρέπει να χάσεις. Για να εκτιμήσεις μια παρουσία, πιθανόν, να αναγκαστείς να συμβιβαστείς με μια απουσία.

Μια ευκαιρία ίσως δεν είναι αρκετή, γι’ αυτό “πάντα” σου προσφέρεται μια δεύτερη, αρκεί να ανοίξεις τα μάτια σου και να δεις καθαρά, αρκεί να ανοίξεις τα αυτιά σου και να την αφουγκραστείς, αρκεί να ανοίξεις την ψυχή σου και να την νιώσεις.

IΣΩΣ Η ΑΛΛΑΓΗ
ΑΠΑΙΤΕΙ ΝΑ
ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΕΣΥ…